Umierając, kwiat kurczy się i marszczy. Ponownie się zamyka. Woda, którą pił mętnieje. Wyrzucamy go, bo przestaje być piękny i potrzebny.
Ja czekam na ten moment. Uwieczniam proces starzenia się i odchodzenia.
Podobnie jak człowiek, kwiat jest w tym etapie osamotniony. Każdego dnia staje się coraz bardziej kruchy i na koniec znika.
Starość to wciąż temat tabu w Polsce. Jest niepopularny i pomijany. Niechętnie patrzymy na niedołężność, najczęściej po prostu odwracamy wzrok. Próbujemy na wiele sposobów oszukać czas, nie myśląc o tym, co nieuchronne.
"Flowerhood" jest próbą zwrócenia uwagi na ten etap naszego życia.
~
When a flower dies - it shrinks and bends, hiding inside.
The water it was drinking becomes cloudy. We throw it out, the flower is no longer beautiful or needed. I look forward to this moment.
I immortalize the process of aging and passing away.
Like a human being, in this part, a flower is alone. Every day, it becomes more and more fragile and - in the end - disappears completely.
Old age is still a taboo in Poland. It’s unpopular and overlooked. We are reluctant to look at infirmity, most often we just look away. In many ways, we try to cheat time without thinking about the inevitable.
„Flowerhood” is an attempt to pay attention to this stage of our lives.
